Βιάζεμσκι, Πιοτρ Αντρέγεβιτς

(Μόσχα 1792 – Μπάντεν-Μπάντεν 1878).Ρώσος ποιητής και κριτικός. Υπήρξε επίσης πολιτικός, διπλωμάτης και δημοσιογράφος. Μαζί με τον Γιάζικοφ θεωρείται ο μεγαλύτερος λυρικός ποιητής του ρεύματος που άρχισε με τον Πούσκιν. Λογοτέχνης με πολυμερή μόρφωση, έφτασε στους στίχους του –άλλοτε σατιρικής και πότε ελεγειακής έμπνευσης, από τους οποίους προβάλλει ένα όραμα του κόσμου σκοτεινό και πικρό– σε μια τελειότητα μορφής που εκτιμάται ακόμα και σήμερα για τη γλωσσική δεξιοτεχνία της. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το κριτικό του έργο, από το οποίο αξίζει ιδιαίτερα το δοκίμιο (1848) για τον Φονβίζιν.